Logo Incura EPD software voor professionals in de zorg

Marloes Rijken studeerde in de zomer van 2017 af en in de zomer van 2018 begon ze als praktijkhouder bij Logopediepraktijk Rotterdam-Zuid. Hoe ging die overstap? Wat waren de grootste veranderingen? En hoe heeft ze dit geregeld?

Klaar met school

De overgang van studeren naar een vaste baan ging haar makkelijk af. ‘Ik was eigenlijk wel klaar met studeren, ik had zin om echt aan de slag te gaan als logopedist. Lastig was het niet om een baan te vinden, gezien er bijna overal wel vraag is naar logopedisten. Iedereen uit mijn klas die een baantje wilde, kon meteen al aan het werk.’

Waarom een eigen praktijk?

Ze kon dus al gelijk aan het werk en voelde zich als een vis in het water bij Logopediepraktijk Rotterdam-Zuid. ‘In November, dus heel kort na mijn afstuderen, vroeg de praktijkhouder of ik de zaak over wilde nemen. Zij wilde stoppen met werken wegens gezondheidsredenen. De reden ertoe is niet fijn, maar het is mooi dat ze na 30 jaar de praktijk te hebben, het aan mij toe durfde te vertrouwen. ‘

De grootste verandering

‘Ik heb een tijdje als zzp-er gewerkt, het stukje KvK inschrijven, belastingzaken, facturen maken en dat soort dingen had ik al wel gedaan en kende ik dus al. Alleen ik was onder zzp-contract dus ik miste mijn eigen Incura en eigen contracten met de zorgverzekeraars.’

Enkele aanpassingen

‘Met de mede-praktijkhouder heb ik gekeken naar een ander softwarepakket. Tijdens mijn stages werkte ik met Incura, maar bij de praktijk die ik ging overnemen was dat nog niet het geval. We hebben verschillende pakketten vergeleken en Incura kwam gewoon als beste naar voren. Het scheelt veel tijd in de administratie dankzij de testen die je in kan voeren en de verslagen die je kan genereren in correspondentie. Het softwarepakket is eigenlijk een van de weinig aanpassingen die zijn gemaakt toen ik praktijkhouder werd.’

Voorbereid op het harde werken

‘Ik kwam niet voor verassingen te staan toen ik begon met werken. Ik ben op school voorbereid op hoe het gesteld is met ons vak en door stageperiodes zie je dat ook met eigen ogen. Ik kan natuurlijk niet terugkijken op hoe het vroeger was. Dat is aan de ene kant misschien wel een voordeel, aan de andere kant weet ik dat we heel veel moeten doen. Ik kan mij goed voorstellen dat als je lang aan het werk bent dat je dan door de bomen het bos niet meer ziet. Er moet wel echt iets veranderen.’

‘Je kan je niet druk maken om dingen waarvan je niet zeker weet of het gaat gebeuren of niet’

Marloes blijft rustig onder de administratieve druk, de wachtrijen en de openstaande vacatures en spreekt vooral over hoe mooi het werken is en dat ze blij is dit te mogen doen. Maar natuurlijk maakt ook zij zich weleens zorgen. ‘Vooral met het vinden van een nieuwe medewerker, daar kan ik echt grijze haren van krijgen, maar ik kan ze niet zomaar ergens vandaan toveren. Sowieso heb je geluk als je een medewerker vindt in Rotterdam. Aan de situatie kan ik niks veranderen dus we proberen er gewoon mee om te gaan.

In een korte tijd zoveel verantwoordelijkheden, Marloes regelt het en het gaat haar goed af. ‘Ik heb tijdens de opleiding momenten gehad dat ik dacht: ik kan het niet ik ga stoppen. Als ik nu terugdenk is dat niet eens zo lang geleden, dan denk ik: ik heb het mooi wel gedaan. En daar mag ik best trotst op zijn.’