Jaren werkte ze met veel plezier als logopedist en trajectbegeleider in het speciaal onderwijs. Toen begon het te kriebelen: wat is er nog meer? Simone Kamer houdt ervan om uitgedaagd te worden. Ze leerde programmeren en stapte in 2019 over naar WinBase, waar ze als developer aan de slag ging voor Incura, een EPD softwareprogramma voor professionals in de zorg. Daarmee komen twee passies bij elkaar: zorg en automatisering.
“Van origine ben ik logopediste. Ik werkte in het speciaal onderwijs met kinderen die een spraak- of taalprobleem hebben. Met oefeningen leer je ze bijvoorbeeld om een klank goed uit te spreken, of te zeggen wat ze willen zeggen. Als je jezelf kunt uiten, maak je makkelijker contact en sneller vriendjes. Goed kunnen communiceren is essentieel in een mensenleven.
Mijn ervaring als logopedist komt van pas in mijn werk als EPD software developer. Ik kan me goed verplaatsen in zorgverleners. Ik was er zelf een. Als zorgverlener wil je zo min mogelijk tijd kwijt zijn aan de administratie van patiëntgegevens. Je wilt doen waarvoor je bent opgeleid: zorg verlenen en patiënten zo goed mogelijk helpen.
“Met ICT kun je mooie dingen doen”
In 2016 begon ik met programmeren. Een vriend bood aan om me elke week een avondles te geven. Zo heb ik het geleerd, aan de keukentafel. Ik pikte het snel op. De interesse was er altijd al. Bij mijn studiekeuze heb ik ook lang de studie Informatica overwogen. Ik koos voor Spraak- en taalpathologie plus Logopedie. Het onderzoek wat ik voor mijn scriptie moest doen, heb ik toen al zoveel mogelijk geautomatiseerd. Software fascineert me. Het kan op zoveel manieren ondersteunend zijn.
Via de logopediepraktijk van de zus van Henk, een van de oprichters van WinBase, ben ik hier terechtgekomen. Mijn zoon had daar logopedie. Ik vertelde over mijn ambitie om als software developer werk te vinden. Dat vertelde ze door en vervolgens kon ik een dagje langskomen. De week erop ook. En de week daarop. En ik wilde steeds terugkomen. Nu werk ik er alweer ruim een jaar.
Het is supermooi dat je zo’n kans krijgt. Dat je wordt uitgedaagd. Daar hou ik van. Als logopediste, en later als trajectbegeleider, had ik het enorm naar mijn zin. Maar ik ben nog jong. Ik wilde weten wat er meer was. Wat ik nu doe, software voor de zorg ontwikkelen, vind ik nog leuker dan mijn vorige banen. De nerd in mij is wakker geworden. Dit werk past echt bij mij.
“We gaan de zorgadministratie terugbrengen tot een absoluut minimum”
Ik kan veel creativiteit in mijn functie kwijt. In zekere zin lijkt het op mijn baan als logopedist. Als je een kind een nieuwe vaardigheid wil leren, zoek je naar een passende oefening. Welke oefening het beste is, kan per kind verschillen. Met programmeren is het net zo. Het is een zoektocht naar de beste manier om een nieuwe functionaliteit aan het programma toe te voegen. Je moet doorgronden wat de gebruiker het beste ondersteunt en dit zo optimaal mogelijk in het programma inbouwen. Er zijn verschillende oplossingen mogelijk, het is aan jou als ontwikkelaar om daarin de best passende keuze te maken.
Dat zoeken, ontdekken en vernieuwen blijven we doen. We gaan de administratie voor zorgverleners terugbrengen tot een absoluut minimum. Eigenlijk zou je als therapeut alleen moeten vastleggen wat je nodig hebt om je patiënten goed te behandelen. Het moet vooral relevant zijn. Dan voelt administratie niet als administratie. Dan is het een hulpinstrument.”